Constellatie: Horum Leonis

HORUM LEONIS (0:55-2:09)

GODENMOORD

Nun liebe Kinder, gebt fein Acht
Ich bin die Stimme aus dem Kissen
Ich hab' euch etwas mitgebracht
Hab' es aus meiner Brust gerissen 

Mit diesem Herz hab' ich die Macht
Die Augenlider zu erpressen
Ich singe bis der Tag erwacht
Ein heller Schein am Firmament

Mein Herz brennt

Ik open mijn ogen en er is alweer een heel Mesozoïcum aan indrukken voorbij.

Ik check Tyrs spook even, die de slaap der doodonschuldigen slaapt, pootjes omhoog en ingetrokken, zijn kopje helemaal tegen de zetelrand. Hij ziet eruit alsof hij van het rijkste pluche gemaakt is. Voor wie graag gelooft in astrologie, is het een klein beetje grappig dat Tyr een leeuwtje is, een beetje zoals je als mens bij de Chinezen een aap zou zijn. In de oosterse zodiac ben ik overigens een varken, wat nogal tegenvalt qua stoerheid als je het vergelijkt met tekens als de tijger, de draak, de slang of de haan. Dat doet me denken aan een ander merkwaardig feit: in het Nederlands zijn er veel achternamen die van dieren afkomstig zijn, zoals Valcke, Devisch, Vlieghe, De Steur, Dhondt, Wolfs, Muys, Vossen, De Padt en ga zo maar door. Exotische dieren ontbreken op het appel, wat normaal is aangezien die dieren niet ruim bekend waren in de periode dat achternamen ontstonden. En toch zijn er ook inheemse dieren waar geen personen naar genoemd zijn. Bijvoorbeeld niemand die genoemd is naar koeien, marters, spinnen of paarden. Je hebt wel namen als De Ruyter of Derudder, maar dat verwijst naar de persoon op het dier, niet het dier zelf. Zouden in Hesiodosiaanse stijl dieren ook achternamen hebben die naar mensen verwijzen? Bijvoorbeeld een pratende zebra die De Mens heet of een parkiet met de achternaam Desmenschen.

Op bijna priesterlijke wijze vul ik mijn glas bij tot bijna aan de rand. Dan slurp ik even omdat ik mijn vastheid niet vertrouw en geen extra vlekken wil maken op de vloer. Zo ben ik dan weer wel. Ik kan de hele nacht drugs doen, zuipen en callgirls bestellen, maar o wee als mijn vloer vuil wordt. Ik heet immers Voloshin en niet Vuylaert of De Smeerpypere.

Soms bedenk ik neologismen die niemand ooit zal overnemen. Zoals het woord ‘parasociaal’: op feestjes en bijeenkomsten doen alsof je sociaal bent door korte gesprekken aan te knopen die je geen moer interesseren, of op familiefeesten scripts te volgen die al sinds mensenheugenis lijken mee te gaan (“hoe gaat het met de kinderen?”, “nog leuke films gezien onlangs?”, “ach, we leven maar één keer”). Of het woord ‘oenoseksueel’, voor mensen die enkel seksueel opgewonden kunnen raken als ze alcohol consumeren. Of, mijn favoriet, ‘historoïde’: een warrig verhaal zonder veel interne samenhang en met mogelijk veel paradoxen, bijvoorbeeld sommige dromen of de wartaal van mensen die onder invloed zijn van roesmiddelen.

Intussen heb ik de verwarming aangezet nu de temperatuur ook binnenskamers begint te dalen, alsof de winter voorpret voelbaar maakt voor de sneeuwbui.

Dit is maar een extract van het vijfde hoofdstuk van 'Constellatie', dat je vanaf 15 april digitaal kan kopen op Boekjeswebshop. Enkel Patreon-abonnees hebben toegang tot de volledige hoofdstukken en kunnen het boek later ook gratis krijgen.